Çocuklara Sürekli Bağırmak Psikolojilerini Bozuyor

Ebeveynler, çocukları ile sürekli bağırarak iletişim kurduğu takdirde çocukların psikolojisi bu durumdan olumsuz etkileniyor.

Ebeveynler, çocukları ile sürekli bağırarak iletişim kurduğu takdirde çocukların psikolojisi bu durumdan olumsuz etkileniyor.    Çocuklar, Bağıran Ebeveynlerden Nasıl Etkilenir?   Çocuklar dünyaya geldikleri o ilk an çok savunmasızdırlar. Çocuklar, özellikle 1 yaşına gelinceye kadar anne ve babalarına ya da bakıcılarına muhtaç bir yaşam sürerler. Anne ve babalar, çocukların bu muhtaç halini sadece fiziksel olarak değil, duygusal olarak da algılamalıdırlar. Çocuk, dünyaya geldiği anda anne karnı gibi güvenli bir ortamı terk ettiği için büyük bir travma yaşarken anne ve babanın, birde çocuğa bağırması ayrı bir travma sebebidir. Anne ve babalar, çocuklarının dünyanın güvenli bir yer olduğuna kendileri sayesinde inanacağını hiçbir zaman unutmamalıdır. Çocukla sürekli bağırarak iletişim kurulduğu takdirde çocuklar, kendilerini hiçbir zaman güvende hissetmeyecek ve 'Acaba şimdi bağıracaklar mı?' düşüncesi çocukta hakim olacağından sürekli tetikte olacaklardır. Bu durum ise çocuklardaki stres hormonlarının artmasına neden olacağından gelişimi olumsuz etkilenecektir.    Çocuğun yaşı ilerledikçe anne ve babadan daha bağımsız hareket etmeye başlayacağından dolayı çocuklar için keşfetmek olan, anne ve babalar için ise yaramazlık diye tabir edilen davranışlarda bulunacaklardır. Çocukların dolapları karıştırması, nesneleri atması, vurması gelişim aşamasına göre normalken anne ve baba, çocuklarını engellemek için sürekli bağırıyorsa bu durum çocuktaki öfke durumunu tetikleyecek ve çocukta, anne ve babaya bağırmaya başlayacaktır. Bu da çocuklarda, bağırarak iletişim kurmanın normal olduğu algısını oluşturacaktır.    Ebeveynler, çocuklarında olumsuz davranış gördüğü zaman bağırarak engellemeye çalıştığı takdirde çocuklar, sosyal olarak dışa dönük değil, içe dönük, çekingen bireyler olacaklardır. Ayrıca hata yaptığı için azarlanmaktan çekinen çocuk, yeni şeyler deneyerek yaratıcı olma kabiliyetini geliştiremeyecektir. Bu durumda ilerleyen yaşamlarında sosyal ve romantik ilişkilerine olumsuz etki yapacaktır.    Çocuğa Bağırdıktan Sonra Pişmanlık Duygusu Sonrası Çocuğa Yaklaşım Şekli Nasıl Olmalıdır?   Ebeveynler, çocuklarına hatalı ya da haksız yere bağırdığını düşünüyorsa kesinlikle özür dilemelidir. Özür dileme, çocuklar için model bir davranıştır. Çocuklar, yaşamda özrün gerekli bir şey olduğunu ve gerektiği takdirde özür dilemeyi yetişkinlerden öğrenmektedir. Anne ve baba, çocuğuna haksız yere bağırdığını ya da çok ileri gittiğini düşünüyorsa yumuşak bir ses tonuyla özrün gerekçesini anlatarak çocuğundan özür dilemelidir. Böyle davranan anne ve babalar, herkes gibi kendilerinin de hata yapabileceği mesajını çocuklarına vermiş olur. Anne ve babalar, özür mesajlarını çok uzun tutmamalıdır. Önemli olan mesajı doğru vermektir. Ayrıca fiziksel temasın ve sevgi aktarımının bol olduğu özür konuşmaları çocuk üzerinde daha etkili olacaktır.    Çocuklara, Normal Ses Tonu İle Ara Sıra Bağırmak Psikolojilerini Olumsuz Etkiler mi?   Çocuklara belli sınırlar çizmek ile kızmak arasındaki ince farkı iyi idrak etmek gerekir. Bu idrak çoğu ebeveyn tarafından yapılamadığından dolayı birbirine çok karıştırılıyor. Bağırmanın ya da kızmanın normal bir ses tonu olmadığından dolayı bu ikisini de yaşantımızdan çıkarmak gerekir. Çocuğa vurmak gibi bir davranış tarzı kesinlikle olmamalıdır. Çocuklar, yanlış davranışlar sergiliyorsa onlara davranışlarının yanlış olduğunu ses tonumuzu her zamankinden bir miktar yükselterek, göz teması içerisinde kısa ve net ifadelerle ve çocukla aynı boyda olmaya özen göstererek anlatmalıyız. Çocuklar, hata yaptıklarında ya da yanlış davranışlar sergilediğinde elbette uyarılacaktır. Ama bağırarak ya da kızarak uyarılma şekli çocukların psikolojisini olumsuz etkileyeceğinden bu ikisine kesinlikle başvurulmaması gerekir. Mesela çocuk, anne ve babaya vuruyorsa anne ve babalar, net bir biçimde kendilerine vuramayacaklarını, insanlara vurulmayacağını ve çok öfkeliyse yastığa vurabileceğini çocuklarına ifade etmelidir.    Sık Bağıran Anne ve Babaların Çocukları da Bağırmaya Eğimli Olur mu?   Çocuklarına sık bağıran ebeveynler, çocuklarının da kendileri gibi bağırmaya eğilimli olacağını hiçbir zaman unutmamalıdır. Çocuklar, iki temel davranışı ebeveynlerinde yakından takip ederler. Bu iki temel davranış ise evde sevginin nasıl gösterildiği ve sorunların çözüm şeklidir. Ebeveynler, birbirlerine ve çocuklarına olan sevgilerini sözel ve aynı zamanda fiziksel olarak da gösteriyorlarsa çocukta aynı şekilde sevgisini gösterir. Evde ortaya çıkan problemler, anne ve baba arasında bağırarak, şiddet ya da hakaret yolu ile çözülüyorsa çocukta aynı model davranışı benimseyecektir. Çocuklar, durduk yere bağırmaz ya da vurmaz. Mutlaka altında yatan model bir davranış vardır. Bu nedenle de ebeveynlerin, çocuklarına iyi bir model olması gerekir.