Bir Destandır Çanakkale

18 Mart 1915'te Yazıldı Yüzyılın Destanı

18 Mart 1915 yılında ülkemiz topraklarında gözü olan birçok devlet saldırıya geçmişti. İmkanı olmayan ancak İmanı olan Türk Ordusu kanının son damlasına kadar karşı koymuştu saldırılara. Çanakkale'nin her karışında ayrı bir kahramanlık gizlidir. İşte bir kaç örnek: 'Tetiği çekiyorum çekiyorum, çekiyorum ama bir türlü patlamıyor. Tüfek bozulmuş diye düşündüm. Yanımdaki arkadaşa tüfeğe bak bozulmuş herhalde dedim ama o bana 'parmağın gitmiş' dedi. Bir baktım ki meğerse tüfek çalışıyormuş ama parmağım kopmuş.' Çanakkale kahramanlarından olan Ezineli Halil'in anlattığı bu sözler bu kahramanların nasıl karşı koyduğunu bir kez daha gözler önüne seriyor. Bir diğer hikayede ise Gazi Yetim Mehmet şu sözleri söylüyordu: 'Soğandere'de bel ve bacağımdan yaralandı. Çaplı dibinde doktora göründüm, yaralarımı sardı. Sipere geldim yine. Akşam Soğandere'ye asker gelir, sabaha kadar erirdi. Ama İngiliz söktüremedi. Baktı gavur, bir kolayını bulamadı, çekip gitti. Ben hiç 'babam' diyeni duymadım, herkes 'anam' diye inliyordu.' Çanakkale'de kahramanlar vardı canı pahasına toprağını koruyan.. Çanakkale'de yiğitler vardı geri dönmeyi düşünmeyen.. Çanakkale'de yiğitler vardı canını, malını hiçe sayan.. Çanakkale'de yiğitler vardı ardında anasını, eşini, çocuğunu bırakan.. Çanakkale'de yiğitler vardı ismi bile bilinmeyen.. Bugün, bu topraklarda alınan her nefes, 101 yıl önce verilen son nefesler sayesindedir.. Her bir karış toprağı şehit topraklarıyla süslenen bu cennet vatana layık olabilmek için daha çok çaba sarf etmeliyiz..